موانع ذهنی برقراری ارتباط. موانعی که خودمان ایجاد میکنیم…
اگر ارتباط برقرار نکنم، چطور عاشق شوم و عاشقم شوند؟! چطور محصولات خودم را بفروشم؟ چطور پیشرفت کنم؟
ارتباط در همه ی بخش های زندگیمان نقش اساسی ایفا میکند. ما برای ارضای نیاز های مختلفمان نیاز به برقرار ارتباط داریم. حتی ما به ارتباط برای امرار معاش و پیش بردن نیاز های مختلفی که در گرو داشتن شغل خوب، تفریحات مختلف و… نیز نیاز داریم.
یکسری از عوامل ذهنی باعث میشوند که ما نتوانیم ارتباط خوبی برقرار کنیم. عواملی که عملا به مدل ذهنی ما برمیگردند.
موانعی که مدل ذهنی ما ایجادش کرده:
1- طرز فکر ایستا نسبت به خودمان
خیلی اوقات ما نسبت به خودمان بد بین هستیم. معتقدیم که چون در گذشته در یک ارتباط گند زده ایم پس باز هم همین اتفاق خواهد افتاد. خانوم کارل دوک، استاد روانشناسی دانشگاه استنفورد، روی طرز فکر افراد مختلف بررسی های مختلفی انجام داد و بیان کرد که افراد قابل تغییر هستند و با تمرین و تلاش میتوانند در خود تغییرات مثبتی ایجاد کنند. پس ما برای اینکه بتوانیم اثر گذارتر باشیم باید روی طرز فکرمان کار کنیم. پیشنهاد من این است که کتاب طرزفکر اثر خانوم کارل دوک رو بخونید. شدیدا اثرگذار و قوی است.
2- نداشتن انگیزه
زمانیکه ما انگیزه کافی را برای برقراری ارتباط نداشته باشیم طبیعتا ضعیف وارد عمل میشویم. شور و شوق کافی را نشان نمیدهیم و عملا حس خوبی را هم به مخاطب منتقل نمیکنیم. راهکار: قبل از تصمیم به برقراری ارتباط، بررسی کنید که این ارتباط چه چیز هایی را در پی خواهد داشت؟ اگر ارتباط شکل گیرد چه لذت هایی برایتان به ارمغان میاورد و اگر ارتباط شکل نگیرد چه رنج هایی را درپی خواهد داشت؟ و قبل از اینکه اقدامی انجام دهید، ببینید واقعا مایل به شکل گیری رابطه هستید یا خیر؟ اگه هستید طبیعتا باید با انرژی بیشتری وارد شوید.
3- ضد حال نباش
زمانیکه ما در ارتباطاتمان ضد حال میزنیم، طبیعتا افراد مایل به ارتباط گرفتن با ما نیستند. فرض کنید که دوستتان پیش شما می آید و میگوید من شغل جدیدی بدست آوردم ولی شما واکنشتان این است: به درک. قطعا ارتباطتان با آن فرد ضعیف میشود چون افراد دنبال حس خوب هستند نه اینکه یک نفر دائم ضدحال بزند!
4- مدل ذهنی قربانی.
افرادی که خود را قربانی شرایط میبینند دائم غر میزنند و مقصر هر اتفاقی را عوامل بیرونی میبینند. و عملا خودشان هیچ مسئولیتی قبول نمیکنند. اما شاید بهتر باشد که ما خودمان را تغییر دهیم و مسئولیت زندگی خودمان را بپذیریم. برای این امر آقای دکتر علی صاحبی پیشنهاد میکنند که این سوالات را از خود بپرسیم: من چه کاری میتوانم انجام دهم؟ مسئولیت من چیست؟ شاید مقصر اصلی من نباشم، اما من به نحو خودم چطور میتوانم شرایط را بهتر کنم؟
کلام آخر
مدل ذهنی ما به شدت در پیشرفت شخصی، ارتباط با دیگران، موفقیت شغلی و… اثر گذار است. طبیعتا رسیدن به یک مدل ذهنی ایده آل نیاز به تمرین و ممارست دارد، اما ارزشش را دارد….
دیدگاهتان را بنویسید